Sunday, February 4, 2007

قلم نمی میرد


سالهاست که قلم در مبارزات کرد نقشی مهم دارد و جنگ مسلحانه و چریکی تقریبا" در جایی دیده نمی شود ولی سوال اینست : آیا قلم ایتقدر خطرناک است که دیکتاتور ها و فاشیست ها افراد مسلح تروریست را رها نموده و هم و غمشان سر کوب و ایجاد فضای رعب و وحشت میان روشنفکران قلم بدست ومردم شده است؟ اگر نگاهی کوتاه به چند ماه گذشنه بیاندازیم آمار بالای دستگیری و سرکوب و حتی اعدام را در میان روشنفکران و دانشجویان ومردم کردستان خواهیم فهمید. اگر اسلحه ایی داشتم تا می توانستم از آن قلم هایی درست می کردم تا هیج گاه نوشته هایم شهید نشوند وبه فکر از بین بردن انسانی نباشم

1 comment:

Anonymous said...

سلام دوست عزیز
در مورد این نوشته کوتاه این جمله مهم نظر کرد.........


سلاح نقد، البته، نمی تواند جایگزین نقد سلاح گردد، قهر مادی باید توسط قهر مادی سرنگون گردد؛ و تئوری، تنها آن زمان به قهر مادی بدیل می شود که توده ها را در برگیرد. تئوری زمانی توده های را در بر می گیرد که سفسطه بازی را نشان دهد؛ و زمانی می تواند نشاندهنده سفسطه بازی باشد که رادیکال گردد. رادیکال بودن به مفهوم لمس کردن ریشه واقعیت ها است.
کارل مارکس: سهمی به نقد فلسفه حق هگل- 1844


به امید دیدار